düşün ki o bunu okuyor

o kadar hastalıklı bir zihnin var ki, sensiz var olmayacağım fikrine nasıl kapıldın bilemiyorum, aldattın ve ayrıldım, şimdi görüştüğüm herkesi tek tek takip ediyor olman, işime her daim burnunu sokuyor olman mide bulandırıcı..
kendi anksiyetende bir ömür acı çekeceğini bilmek rahatlatıyor aslında..
gidiyorum buralardan, yine sana kalıyor tüm ada, istediğinle yat istediğine sürtün umrumda değil..
sadece benimle bir daha temas halinde bulunma yeter..

Kafamda bergen çalıyor üzülmedim ki, alt katta sıla çalıyor şarkıyı çok seçemedim, tarzını biliyosun işte.

Üzüldüm. Bu da geçecek. Eyy iça sen kimsin ya!?

Bazen ne yapmaya çalıştığını hiç anlamıyorum. Biraz ilgi de duyuyorum sana. Biraz deyince de tuhaf oldu ama ilgim yok değil. Sadece üzerine düşmüyoruz bu konunun. Senin de bana duyduğun ilgi arkadaşça mı yoksa duygusal boyutta mı bunu bilmeyi çok isterdim. Korkmuyor değilim.

Kalk şu mozambikten izmir'e gel de sevişelim ya.

sevgili apartman sakini genç,

köpeklerin neden içli içli uluduklarına dair yaptığım kısa bir gugıl sörçüyle öğrendim ki, senin arada bir, canın istedikçe gelip bir-iki sevme ve iki kap yemek verme, böylelikle de kendine ait bir meta gibi hissedebilme keyfin için apartmanın önündeki ağaca bağladığın köpek orada yalnızlığının ve esaretinden duyduğu üzüntüsünün nidasında bulunuyor!

sevgili apartman sakini genç,

sen şu anda evinde ossura osura uyurken, canın istediğinde ve canın istediği kadar seveceğin bir canlının senin pis, aptal egon yüzünden bir yere çakılı durmak zorunda kaldığını hiç düşünmeyecek, akıl etmeyecek olman insan olmaya dair nasıl da midemi bulandırıyor!

sevgili apartman sakini genç,

sırf antisosyal kişilik bozukluğuna sahip olduğumdan, doğrusu çıkıp seninle bu konuyu konuşmak olacakken, hiç o topa girmiyor, giremiyor, girmek istemiyor ve sayılı saatlerimin kaldığı bu muhitte, bu evden ayrılmadan önce yapacağım son şeyin o köpeği özgür(?) bırakmak olduğunu sana burdan, evet kaçak dövüşerek, bildiriyorum.

sevgili apartman sakini genç,

her ne kadar seni kınasam da aslında seni anlıyorum. aslında o hakaretamiz sözleri sarf ettiğim bir yerde de sen değilsin; kendimim bir yerde. en geneliyle de insan olmanın böylelik tarafı. oscar wild'ın dediği gibi:

"Oysa herkes öldürür sevdiğini,
Ama herkes öldürdü diye ölmez."

Sensiz de yaşamaya devam edebileceğimi anlayalı neredeyse bir yıl, En son iletişim kuralı (senin beni gecenin bir yarısı araman ve benim açmamam iletişim sayılırsa) dört ay olmuş. Nasılsın iyi misin bilmiyorum. Hayatının herhangi bir dönemde iyi olma ihtimalin var mı onu da bilmiyorum. Bense kötüyüm. Hala hayatımı toparlayamamamın üzgünlüğünü yaşıyorum. Senin, kendi hayatından asla memnun olamayacağını düşünürken aynı şeyin kendim için de geçerli olup olmadığını anlamaya çalışıyorum. Anlaştığımız nadir konulardan biri de belki buydu. artık geçen yılki gibi bir insan değilim. Çevremdekiler öyle sanıyorlar ya da. Ama hala inatçıyım, sabırsızım, gitmek istemediğim her yere 2 dakika bile olsa hep geç kalıyorum, uykuyu seviyorum. Birlikte geçirdiğimiz 1.5 yılda yaşadıklarımdan muhtemelen daha kötü şeyler geldi başıma bu yıl ama hepsini atlattım. Buna sevinir miydin duysaydın? En küçük üzgünlüğünde, mutsuzluğunda, sinirinde sana koşan; senin rahatlatıp sakinleştirdiğin o küçük kadının koşacak kimsesi yokken bunlardan daha büyüğüne tek başına karşı koyduğunu görsen gurur duyar mıydın benimle? Yaşadığımız onca kavgaya, tartışmaya, ayrılıklara hatta birbirimize ettiğimiz hakaretlere rağmen gözünün içine baktığımda sevildiğimden emin olduğum hissini asla unutmayacağım, belki bir buçuk yıl boyunca sana içtenlikle teşekkür edebileceğim tek şey de bu.

cuma günü bazı şeyler kullanıp dün kendimi kötü hissettiğimde keşke yanımda olsaydın diye düşündüm ki bunu sana söylemedim çünkü bu benim için çok garip bir histi. doğru 1 yıl boyunca bu tarz şeyleri ben sadece seninle yaptım ama sen bensiz de yaptın ve iyiydin benim gibi hissetmedin. belki de hissettin bilmiyorum. benim depresif takılmamım sebebi yan yana olmayışımız ama seninkinin sebebini de bilmiyorum.

Reis git artık sensiz yaşamak, yaşlanmak istiyorum.

sana en fazla bu kadar sarılabildim: https://www.youtube.com/watch?v=x5GuBa4Bbnw

gerçekti yine de.

"so much hate for the ones we love..."

Mutluluklar diliyorum canımıniçi.

Bazen seni, ne istediğini hiç anlamıyorum. Özlüyorum da seni ama muhtemelen "seni özledim" desem şaşırırsın, belki de gidersin benden. Bazen de haykırasım geliyor, ne ara hayatıma girdin de bu derece önem kazandın diye düşünüyorum. Sonra işte bu garip uzaklaşmaların ve benim umursamaz tavırlarımla yine araya mesafe girip duruyor. Sana kızmak istiyorum, hayatımda olmanı istiyorum ama olsa da yürümeyeceğinden çok eminim. insan imkansız birini neden ister ki? Neden uzağız birbirimize, inan çözemiyorum.

Ilişki aşk meşk işleri benden geçti. kalp yaşım 50 falan o yüzden benden bir cacık çıkmaz.hic uğraşmaya değmez.
Ayrıca bazen ben bile kendime tahammül edemiyorum sen hiç bulaşma bana.

biz seninle henüz tanışmamıştık o zamanlar. (biz seninle hiç tanıştık mı?)

(biz seninle tanışabilir bir yaşam düzleminde olsaydık, tanışır mıydık biz seninle gerçekten?)

bu monolog parantez içlerinde devam eder.. düşünüyorum. bir yerlerden sana gönderdiğim bu ninniyi duyduğunu, dinlediğini düşünüyorum. buraları da okuduğunu düşünüyorum gayet de. hem biz senle tanışmamış olsak, yani ben o'ndaki seni sezmesem, onun sevmesiyle müstesna bir seni dolaylı yoldan bilmesem yani, yani sevmemiş olsam seni (öyle ya, demek sevmişim? şarkı gönderebilecek kadar sevmiş, bir yakınlık duymuşum demek), günün şu saatinde neden böyle aklıma geldin ki o zaman? neden geldin? ben de seninle tanışım mı demek istedin?

kardeşine selam söyle. birbirinize iyi bakın oralarda tamam mı. oralar nereler ben bilmiyorum. ama biliyorum, var öyle bi oralar.

sana ilk hediyemi gönderiyorum, duygularımı anlatan bir ninni:

cirrus - nenni https://www.youtube.com/watch?v=ve09xLC83Sc

çok özlüyorum

Sayende kendimi tanıyamıyorum. Bir gün karşılaştığımızda sen de tanıyamayacaksın. Umarım karşılaşmayız.

niye korkuyorsun ki? just fuck it ya. ne korkuyorsun?

Benim istediğim olsaydı şimdi dondurma yiyip denize girerdik,birbirimizi kremleyip guneslenirdik. Senin bildiğin gibi olunca böyle oldu. Gerizekalisin.

Önceden mesaj yazarken sanki fazlalık oluyor gibi hissederdim ya da cevap vermen lütuf gibi gelirdi. Şimdi ben kısa cevaplar veriyorum, umursamıyorum sen yazdıkça yazıyorsun. Hayırdır yavrum? Evlilikte heyecan aramaca mı?

Çabana hayranım k*rt.
Lakin daha önce dediğim gibi benden sana fuckboddy den ötesi olmaz.
O çok sevdiğim türküde dediği gibi;
Lo berde lo berde,lawo deste min berde.
Evin bi kul u derde :)

Sevişelim mi?

Okusan ne olur ki..giden sen değil misin? Öylece bırakan..okursun da biliyorum merakına yenik düşüp..sen..okusan da ne olur ki? Bana veremeyeceğin mısralar mırıldanırsın belki..boşver.olduğu kadarı ile oldu ve bittiği kadarıyla bitti değil mi? Boşver..sana ne güzel şeyler dilemek istiyorum ya dilim varsa yüreğim varmıyor, ne güzel yakmışsın..ben sana hala...boşver..

Benden esirgedigi iyi niyetini, hos sohbetini sana sunması hoşuma gitmiyor tabiki. Ama sadece bu. Nefret etmiyorum senden. Çünkü hala sevmiyorum onu, tanımadığın birini sevemezsin. Artık onu tanıyamıyorum, güzel hatıralardan çok sebebiyet verdiği yıkımla aklımda kalan bir isim,bir sözcük sadece. Tüm gün odamda tek başıma kalmış olmasam, kimseyi tanımadığım bir şehirde olmasam inan bugün onun adı geçmezdi zihnimden. Ben de bunu yazmazdım.
Umarım farkindasindir, sen onun için yarabandindan fazlası olamazsin. Çünkü ben de olamadım, oradan biliyorum.
Biz, biz yani sen ve ben, ve onun hayatına giren çıkan tüm 'önemli' kadınlar. Hepimizin adı aynı sebepten onun hikayesinde var olabildik. Hepimiz o boşluk sayesinde onun yaşamında yer tutabildik.O boşluk olmasaydı, hicbir şey böyle olmazdı.
Seni 1 yıldan fazla bekledim hanımefendi. Bu günün geleceğini biliyordum. Canım çok yanacak sanıyordum. Korktuğum gibi olmadı. Seni de tanımıyorum, senin de beni tanıdığını sanmıyorum. Ama kendimi sana tanıtabilirim. Seni üzebilirim, onu da üzebilirim.
Şeytani planlarım yok, sadece tahminimce sevgilinle öpüsülmesinden hoslanmazsin, ama yine tahminimce sevgilin buna hayır demez:) Yok yok, girmeyeceğim aranıza ama istese bunu yapabilecek bir sürü kişinin olması mutsuz ediyordur,tabi farkındaysan. Mutlaka bir gün farkedeceksin,umarım geç olmaz senin için. Sana bayilmiyorum söylemiştim, ama nefret de etmiyorum asla benim yasadigimi yaşamanı istemem.
Şimdi çıkıp guzeeelce içip uyuyacagim tatlı kız. Ben shot atarken siz ne yapıyor olacaksınız acaba? Çok tuhaf bir merak bu. Bilmek isterdim.

Telefonumu açmıyorsun, ama göndermeli tweet atmayı biliyorsun. O yüzden ben de buraya yazıyorum.
Yalancı ve adi birisin ama sana hakaret etmek değildi ne arama amacım, ne de bunu yazma sebebim. Sadece nasıl bir realitenin içinde yaşadığını merak ediyorum. Cidden senin için endiselenirdim içimde sevgi kırıntısı bırakmış olsaydın.
Ben senin ayağının altına dolandım mı, arayıp soran ben miydim? Seni istiyorum diyen ben miydim 3 4 gün önce? Goruselim dedim mi bir kere arayıp 'o' şeyleri öğrendikten sonra? Bana aşık olmadığını söyledin, yalanlarını anlattın orada bitti benim için zaten. Şimdi ne diye bu drama? Sevmiyorsan sevme kardeşim, bir derdim sen misin? Hayatının aşkı falan da olmayayım senin zaten.
Son konuşmamıza gelecek olursak. Neye sinirlendiğini bile anlamadım. Her türlü terbiyesizlik yaptın ama bu sanırım ikimizin de umrunda olacak son şey.
Yaşanılan her şey yalanmış, beni hiç sevmemissin, aklında başkası varmış falan filan. Kisa bir sürecik sevilebilmissin. Tamam teşekkürler, ne diyeyim. Bari boyum kadar kısa olan o sürenin hatrina biraz 'normal' davranabilseydin.
Hakkında iyi kötü bir kelime daha etmeyeceğim. Artık yoksun ve hiç varolmamis gibi oldun. Bana değil kendine yazık ettin.
Bir daha gorusmeyecegiz, konusmayacagiz, benim elimden çıkmış tek bir cümle bile okumayacaksin. Ölsem de haberin olmayacak, ölmeye karar versen de baybay diyemeyeceksin.

Hayatında başarılar.